Niniejsza witryna ma charakter wyłącznie informacyjny, a publikowane treści mają na celu edukację diabetologiczną oraz promowanie szeroko pojętej świadomości zdrowotnej i zdrowego trybu życia. Na podstawie uzyskanych informacji nie należy podejmować samodiagnozowania ani samoleczenia i w żadnym wypadku nie mogą one zastąpić wizyty u lekarza.
ul. Westerplatte 9, 65-001 Zielona Góra
885-995-136
Międzynarodowa Federacja Cukrzycy (International Diabetes Federation - IDF) szacuje (dane na rok 2017), że na świecie żyje 425 milionów dorosłych (w wieku 20-79 lat) osób z cukrzycą, z czego połowa nie wie o swojej chorobie. Do roku 2045 liczba ta może wzrosnąć do 629 milionów.
W Polsce nie ma, niestety, rejestru osób chorych na cukrzycę. Liczbę osób chorujących aktualnie na cukrzycę szacuje się na podstawie danych NFZ dotyczących realizacji recept lub korzystania z usług medycznych. Zależnie od źródła, przyjmuje się, że choruje od 2,17 do nawet 5 mln osób, z czego około 25% o tym nie wie (dane na rok 2013).
Dotyczy przede wszystkim dzieci i młodzieży, chociaż można ją rozpoznać również u osób dorosłych, niezależnie od wieku. Diagnozę stawia się na podstawie specyficznych objawów i specjalistycznych badań laboratoryjnych.
Jeszcze do niedawna była rozpoznawana u osób dorosłych, po 40 roku życia. Jednak w ostatnich latach z niepokojem obserwujemy, że ten typ cukrzycy, związany z nieprawidłową dietą i siedzącym trybem życia, coraz częściej występuje u dzieci i młodzieży.
Osoby, u których ryzyko rozwoju cukrzycy jest większe niż w populacji ogólnej to m. in:
osoby z nadwagą lub otyłością - BMI* ≥ 25 kg/m² i/lub obwodem talii > 80cm (kobiety) albo >94cm (mężczyźni)
osoby, których jedno z rodziców lub rodzeństwa choruje na cukrzycę
osoby mało aktywne fizycznie, tzn. przeznaczające na aktywność fizyczną** mniej niż 150 minut tygodniowo
osoby z grupy środowiskowej lub etnicznej częściej narażonej na cukrzycę
osoby, u których w przeszłości na podstawie badań krwi stwierdzono stan przedcukrzycowy
osoby z nadciśnieniem tętniczym
osoby z podwyższonym poziomem cholesterolu
osoby z chorobami układu sercowo - naczyniowego, np. choroba wieńcowa, udar mózgu, miażdżyca
kobiety z przebytą cukrzycą ciążową
kobiety, które urodziły dziecko o masie ciała > 4kg
kobiety z zespołem policystycznych jajników
* BMI (body mass index) - wskaźnik masy ciała. Oblicza się go dzieląc wagę w kg przez kwadrat wzrostu w metrach, np. osoba o wzroście 160 cm i wadze 70 kg ma BMI = 70/(1,6x1,6) = 70/2,56 = 27,3
Wartości BMI dzieli się na 4 następujące kategorie:
< 19,9 → niedowaga;
20-24,9 → prawidłowa masa ciała;
25-29,9 → nadwaga;
>30 → otyłość
** aktywność fizyczna - jakikolwiek ruch ciała związany z kurczeniem się mięśni, który zwiększa wydatek energetyczny powyżej poziomu spoczynkowego; obejmuje wysiłek podczas uprawiania sportu, zajęcia podejmowane w czasie wolnym, a również takie codzienne zajęcia, jak energiczne chodzenie, prace domowe oraz praca zawodowa związana z wysiłkiem fizycznym