Niniejsza witryna ma charakter wyłącznie informacyjny, a publikowane treści mają na celu edukację diabetologiczną oraz promowanie szeroko pojętej świadomości zdrowotnej i zdrowego trybu życia. Na podstawie uzyskanych informacji nie należy podejmować samodiagnozowania ani samoleczenia i w żadnym wypadku nie mogą one zastąpić wizyty u lekarza.
ul. Westerplatte 9, 65-001 Zielona Góra
885-995-136
Jest to grupa chorób metabolicznych, których wspólną cechą jest wysoki poziom cukru we krwi (hiperglikemia). U osoby zdrowej rozmaite mechanizmy regulujące powodują, że poziom cukru waha się nieznacznie w ciągu doby w zakresie od 70 do 100 mg/dl, niezależnie od pory dnia, aktywności fizycznej czy zjedzonego posiłku. Jedynie czasem, po posiłkach obfitych w cukry proste, poziom cukru może być nieco wyższy, rzadko przekraczając jednak wartość 135-140 mg/dl.
Przyczyną hiperglikemii, czyli wysokiego poziomu cukru we krwi, może być brak insuliny w organizmie lub nieprawidłowe jej działanie. Z uwagi na różne przyczyny prowadzące do rozwoju cukrzycy, dzielimy ją na kilka typów.
► Typ 1, rozpoznawany najczęściej u dzieci i młodych dorosłych, wiąże się z całkowitym brakiem insuliny w organizmie, spowodowanym zniszczeniem komórek trzustki odpowiedzialnych za produkcję tego hormonu. Podobnie dzieje się w cukrzycy typu LADA, jednak w tym przypadku proces może trwać wiele lat i cukrzyca zazwyczaj ujawnia się dopiero u osoby po 35 roku życia.
► Typ 2, najczęściej występujący, wynika z wielu zaburzeń w skomplikowanych i wielopoziomowych mechanizmach regulacji stężenia cukru we krwi - od nieprawidłowej odpowiedzi tkanek na insulinę (tzw. insulinooporność wątrobowa lub mięśniowa), poprzez nieprawidłowe funkcjonowanie pewnych białek wytwarzanych w jelicie pod wpływem zjedzonego posiłku, po nieprawidłowe działanie neuroprzekaźnków (czyli substancji przekazujących sygnał w układzie nerwowym) w mózgu.
► Cukrzyca ciążowa to każdy nieprawidłowy poziom cukru stwierdzony po raz pierwszy u kobiety będącej w ciąży.
► Inne typy cukrzycy, np. spowodowane mutacjami genetycznymi lub wtórne do innych stanów chorobowych (przewlekłe zapalenie trzustki, choroby tarczycy, choroby nadnerczy) albo stosowanych leków (m.in. leki sterydowe, leki psychotropowe czy niektóre leki immunosupresyjne stosowane u osób po przeszczepie narządu).
Niezależnie od typu i przyczyny cukrzycy, długotrwałe utrzymywanie się podwyższonego poziomu cukru może doprowadzić do uszkodzenia i niewydolności różnych narządów, zwłaszcza oczu, nerek, nerwów, serca i naczyń krwionośnych.